MEVEDDET

Meveddet, ilâhî sevginin boyutudur.

Meveddet, çocuk saflığının o saf sevgisidir.

Meveddet, hakikat kapısının açılma anahtarıdır.

Meveddet, çocuk saflığının saf sevgisine ulaşmaktır

Çocuk saflığına dönmeden, hakikatlerin arayışı başlamaz.

Çocuk saflığında olmayana hakikat kapıları açılmaz.

Hakikatlere, ancak ve ancak, atalarından gelen inanç anlayışının, yargılama, ayrımcılık, üstünlük, bâtıl bilgiler gibi olan alanlarını terk eden kimseler ulaşabilir.

Hakikatlere, ancak ve ancak çocuk saflığının, o saf sevgisini hissedenler ulaşabilir.

Allah’a en yakın olan çocuklardır. Hazreti Muhammed

Allah’ın egemenliğini bir çocuk gibi kabul etmeyen, bu egemenliğe asla giremez.” Hazreti İsâ Markos 10:13-16, İncil

Tekvir sûresi 8:
“Ve izel mevudetu suilet.” “Çocuk saflığında hakikati aramak”

Çocuk saflığında sorgulamayan, samimi sorgulama içinde olamaz.
Çocuk saflığında sorgulamayan, hakikatle tanışamaz.
Çocuk saflığında sorgulamaya ulaşmayan, arayış nedir bilemez.

Anneden doğan çocuk, en saflığıyla gelir.

O çocukta; inanç, ibadet, ibadethane, giysi, örtü, ayrımcılığı yoktur.
O çocukta; cinsiyet, millet, meslek, ayrımcılığı yoktur.
O çocukta; kalb kırmak, hor görmek, kibir, gurur, benlik yoktur.
O çocukta; bilmişlik, kendini yüce görmek, inancını, yolunu yüce görmek yoktur.
O çocukta; nefret, kin, intikam, düşmanlık yoktur.
O çocukta; hasetlik, fesatlık, kötülük yapmak, kötülemek, kötü söz etmek yoktur.
O çocukta; zengin, fakir, iyi, kötü, çirkin güzel gibi ayrımcılıklar yoktur.

O çocuk en saflığıyla dünyaya gelir.
O çocuk Allah’a ait olan “vedûd” sevgisiyle gelir.

O çocuk en saflığıyla bakar, en saflığıyla davranır.

O çocuktaki bu saf sevgi, bizzat “meveddet” tir.

Çocuk saflığının sevgisine “vedûd” denir.
Allah’ın o saf sevgisine “vedûd” denir.

Şimdi gel ey kardeş!
Meveddet sevgisi olan, çocuk sevgisini hisset.
Gel, o saf sevgiye ulaş.
Gel, hakikat yolculuğun o saf sevgiyle başlasın.

Ayrımcılık, yargılama, kibir, gurur, benlik, bilmişlik, üstünlük olmayan o saf sevgiye ulaş.
Kin, nefret, öfke, kavga, içermeyen o saf sevgiye ulaş.

Gel, o saf sevgiyle kendi vücud kitabına dön ve okumaya başla.
Gel, o saf sevgiyle varlık kitabına bak, yaratılışı anlamaya başla.
Gel, her varlıktaki varlığı tutan o ilâhî sevgiyi hisset.
Gel, Allah hakikatine ulaş.

Gel, yargılamaları, öteki görmeyi, hor bakmayı terk et.
Gel, kendini, yolunu, inancını yüce görmeyi bırak.
Gel, kendine varlık isnat etmekten kurtul.
Gel, gönlünü temizle. Sevgiye engel olan tüm kirlilikten arın.

Gel, o çocuk saflığına ulaş.
Gel, o çocukluk halinin o tertemiz sevgisini hisset.

Gel, “vedûd” makamına ulaş.

Vedûd makamına eren, meveddet hâli ile yaşar ve varlığın birbiriyle olan muhabbetine şahit olur.

Allah her varlığı “vedûd” sevgisiyle şekillendirdi.
Her varlık birbirine “vedûd” sevgiyle bağlıdır.

Vedûd, Muhammed boyutunun sevgisidir.

Tohumun içinde ağaç, “vedûd” sevgisiyle tutulur.

Yaprak, dal, çiçek, meyve her biri “vedûd” esmasıyla tecelli eder.

Vedûd, ilâhî muhabbetullah’tır

Muhabbet makamı, Muhammet makamıdır.
Muhammed makamı ilâhî sevgi sırrıdır.

Muhammed makamı Tevhîd sırrıdır.
Birlik, muhabbet makamının sırrıdır.

Tüm varlık birbiriyle muhabbet halindedir.

Tüm varlık “vedûd” esmasıyla var olur, her varlık “vedûd” esmasıyla birbirine tutunur.

Hidrojen oksijenle muhabbet eder, su tecelli eder.

Toprak su ile muhabbet eder, yeşillikler tecelli eder.

Ateş her varlıkta ölçüsüyle muhabbet halindedir.

Hava her an muhabbetle eser.

Hücreler birbiriyle “vedûd” esmasıyla birleşir bedenlere dönüşür.

Varlıktaki “Vedûd” esmasını anlayan, yaşamını muhabbet içinde geçirir.
Bu muhabbet Allah sevgisinden başka bir şey değildir.

Cümle varlık bir aşk-ı ilâhîden şekillenip gelir.
Bir aşk-ı ilâhîyle sürmektedir.

Allah’ın sevgisine ulaşmak, her şeyin o sevgiyle sarılı olduğunu hissetmektir meveddet.
O sevgiyi yaşantımıza geçirmektir meveddet.

O sevgiyi hisseden, kimsenin kalbini kıramaz, hakkını yiyemez, kimse hakkında dedikodu edemez.

Meveddet, Hazreti Muhammedin makamından sunulan ilâhî lütûftur.

O makamı hisseden, her anını Halkı tutan Hakk’tır sevgisiyle,
Halk ta Hakk secdesiyle yaşar.

Meveddet, Mümînlik makamıdır.

Mümin, varlığı tutan Hakk’ı varlıkta her an seyreder.
Mümin, ilâhî sevginin o derin hissiyle yaşar.

Gel, “meveddet” boyutuna ulaş.
Gel, o çocuk saflığını hisset.
Gel, o çocukluk halinin o tertemiz sevgisinin deryasına ulaş.

Bil ki, hakikat kapıları o saf sevgiyle açılır.
Bil ki, ilâhî lütuflar o sevgiyle hissedilir.
Bil ki, Cân şehrine çocuk saflığında olanlar girebilir.
Bil ki, Allah hakikatine, çocuk saflığının o sevgisini hissedenler ulaşabilir.

İnşAllah yitirdiğimiz çocuk sevgisini tekrar hissedenlerden oluruz.